Το έργο iHere απευθύνεται ειδικά σε μειονεκτούσες ομάδες της κοινωνίας στην Ευρώπη. Για αυτό θα θέλαμε να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε ορισμένες από αυτές τις ομάδες και τους παράγοντες κινδύνου τους όσον αφορά την ψυχική υγεία. Πρέπει να αναφερθεί ότι τα άτομα με ψυχικές ασθένειες μπορούν ήδη να συγκαταλέγονται ως τέτοια στις ευάλωτες ομάδες.
Ο αριθμός των παιδιών και των εφήβων που πλήττονται από διαταραχές ψυχικής υγείας στην Ευρώπη είναι ανησυχητικά υψηλός.Δεδομένου ότι πολλά προβλήματα ψυχικής υγείας εκδηλώνονται στην παιδική ηλικία, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να παρέχετε την κατάλληλη βοήθεια σε πρώιμο στάδιο, εάν είναι απαραίτητο.
Source: Mental health: Children failed at vulnerable point – BBC News
Σχεδόν 1 στα 5 παιδιά πάσχει από ψυχική, συναισθηματική ή συμπεριφορική διαταραχή, όπως άγχος, κατάθλιψη, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Τα παιδιά και οι έφηβοι των οποίων η ψυχική υγεία είναι μειωμένη επωφελούνται από την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.
Υπάρχουν επαγγελματίες επαγγελματίες που έχουν ειδικευτεί στην ψυχική υγεία των παιδιών, όπως:
Οι διαταραχές ψυχικής υγείας αποτελούν κύρια αιτία αναπηριών που σχετίζονται με την υγεία σε παιδιά και νέους και μπορεί να έχουν δυσμενείς και μακροχρόνιες επιπτώσεις
Source: Mental health of children in London (publishing.service.gov.uk)
Mental health of children in London (publishing.service.gov.uk)
Γενικά, μιλάμε για ηλικιωμένους από την ηλικία των 65 ετών. Στην κοινωνία μας, υπάρχει μια τάση αύξησης του ηλικιωμένου πληθυσμού λόγω του μεγαλύτερου προσδόκιμου ζωής.
Για την καλύτερη κατανόηση των ηλικιωμένων, θέλουμε να επισημάνουμε τι είναι σημαντικό για αυτούς σε αυτό το στάδιο της ζωής:
|
|
Πολλοί ηλικιωμένοι ζουν μόνοι. Τα αποτελέσματα μιας μελέτης δείχνουν ότι περισσότεροι από 1 στους 4 ηλικιωμένους που ζουν μόνοι πάσχουν από κάποια ψυχική ασθένεια (26,2%). Αντίθετα, οι ηλικιωμένοι που δεν ζουν μόνοι επηρεάζονται από προβλήματα ψυχικής υγείας μόνο σε 1 στις 5 περιπτώσεις (22,7%).Τα προβλήματα ψυχικής υγείας μεταξύ των ηλικιωμένων μπορούν συχνά να μειωθούν απλώς με την αντιμετώπιση παραγόντων όπως η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση.Αυτό μπορεί να μειωθεί, για παράδειγμα, από χώρους κοινωνικών συναντήσεων ή ακόμα και τακτικές κοινωνικές επαφές (οικογενειακές επισκέψεις, τηλεφωνικές κλήσεις, υπηρεσίες φροντίδας, χόμπι κ.λπ.).
Οι ψυχικές διαταραχές αλλάζουν και εκδηλώνονται με την ηλικία, ειδικά αν αφεθούν χωρίς θεραπεία. Ως εκ τούτου, η ψυχική ασθένεια μπορεί να είναι πολύ επιζήμια στην τρίτη ηλικία, ειδικά καθώς μπορεί συχνά να επιδεινωθεί από άλλες (σωματικές) καταστάσεις υγείας, όπως η άνοια. Επιπλέον, τα άτομα με ψυχική ασθένεια έχουν περισσότερες πιθανότητες από τον γενικό πληθυσμό να έχουν άλλη σοβαρή ασθένεια, όπως καρδιαγγειακή νόσο. Η εμφάνιση και η σοβαρότητα προβλημάτων ψυχικής υγείας, ειδικά όταν υπάρχουν επίσης προβλήματα ναρκωτικών και αλκοόλ, είναι πιθανό να επιδεινωθεί σε άτομα με υποκείμενες παθήσεις όπως σωματικές αναπηρίες, εγκεφαλικές βλάβες, εκφυλιστικές νευρολογικές παθήσεις ή γνωστική εξασθένηση που σχετίζεται με την ηλικία. Τα άτομα με προϋπάρχοντα προβλήματα ψυχικής υγείας που πάσχουν από μια ανίατη ασθένεια και χρειάζονται φροντίδα στο τέλος της ζωής τους μπορεί να συγκαταλέγονται στους πιο υποεκπροσωπούμενους και μειονεκτούντες πληθυσμούς στην κοινωνία μας.Το δημόσιο νοσοκομειακό μας σύστημα συχνά δυσκολεύεται να παρέχει διεπιστημονική περίθαλψη, ολοκληρωμένη αξιολόγηση, κατάλληλο σχεδιασμό φροντίδας και επακόλουθη παρακολούθηση και φροντίδα. Η μεγαλύτερη πρόκληση εδώ είναι η συνεργασία μεταξύ νοσηλευτικής και θεραπευτικής αγωγής, καθώς συχνά επικεντρώνεται μόνο σε έναν τομέα.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες μπορεί να εκτεθούν σε διάφορους στρεσογόνους παράγοντες που επηρεάζουν την ψυχική τους υγεία και ευημερία πριν και κατά τη διαφυγή τους, καθώς και κατά την εγκατάσταση και την ένταξή τους. Ο επιπολασμός κοινών ψυχικών διαταραχών όπως η κατάθλιψη, το άγχος και η διαταραχή μετατραυματικού στρες (ΔΜΣ) τείνει να είναι υψηλότερος μεταξύ των μεταναστών που εκτίθενται σε αντίξοες συνθήκες και των προσφύγων παρά στον πληθυσμό υποδοχής. Πολλοί μετανάστες και πρόσφυγες δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας ή αντιμετωπίζουν εμπόδια στην πρόσβαση σε αυτές. Αντιμετωπίζουν επίσης διακοπές στη συνέχεια της περίθαλψης.
Παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την ψυχική υγεία και την ευημερία των παιδιών μεταναστών και προσφύγων περιλαμβάνουν το κοινωνικοοικονομικό μειονέκτημα, τις διακρίσεις, τον ρατσισμό, τη χαμηλή οικογενειακή συνοχή και τις συχνές σχολικές αλλαγές. Τα παιδιά που έχουν χωριστεί από τους γονείς τους διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν κατάθλιψη, άγχος, αυτοκτονικές σκέψεις, διαταραχές συμπεριφοράς και προβλήματα κατάχρησης ουσιών.Πολλοί μετανάστες και πρόσφυγες υποφέρουν από άγχος (π. Για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτές οι αντιδράσεις βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου.
https://twitter.com/whoafro/status/1075012798999158784?lang=ar-x-fm
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν συχνά διάφορα προβλήματα και στρεσογόνους παράγοντες που μπορεί να εμφανιστούν σε διαφορετικά στάδια της διαδικασίας μετανάστευσης:
Γιατί πρέπει να κάνουμε διαφοροποίηση μεταξύ των φύλων στην ψυχική υγεία; Για να απαντήσουμε σε αυτό, πρέπει να εξετάσουμε διάφορες βιολογικές, κοινωνικοπολιτισμικές και συμπεριφορικές διαφορές που έχουν αντίκτυπο στις ψυχικές διαταραχές.
Source Picture: Mental Health Resources for Women – All IN for Health
Από ποια προβλήματα ψυχικής υγείας υποφέρουν περισσότερο οι γυναίκες;
Ενώ οι άνδρες είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από πρώιμη σχιζοφρένεια, αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας και αλκοολισμό, ορισμένες ψυχικές ασθένειες είναι πιο συχνές στις γυναίκες, όπως:
Let’s talk about the Mental Health issues faced by the Women of today – iThrive Counselling
Όπως και στους ηλικιωμένους, υπάρχει μεγάλο έλλειμμα στην κατάλληλη βοήθεια για τα άτομα με αναπηρία. Αυτό οφείλεται ιδιαίτερα στο γεγονός ότι η εστίαση είναι συχνά στα σωματικά συμπτώματα και όχι στην ψυχική υγεία. Ωστόσο, είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η υγεία ενός ατόμου στο σύνολό του.
Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι οι ενήλικες με αναπηρίες είναι πιο πιθανό να αναφέρουν ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας σε σχέση με άτομα χωρίς αναπηρία. Το 2018, υπολογίζεται ότι 17,4 εκατομμύρια (32,9%) ενήλικες με αναπηρίες υπέφεραν από συχνά προβλήματα ψυχικής υγείας. Η κοινή ψυχική δυσφορία σχετίζεται με κακές συμπεριφορές υγείας, αυξημένη χρήση υγειονομικής περίθαλψης, διαταραχές ψυχικής υγείας, χρόνιες ασθένειες και περιορισμούς στην καθημερινή ζωή.
https://www.cdc.gov/ncbddd/disabilityandhealth/features/mental-health-for-all.html