Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται ιατρική υποστήριξη για τη θεραπεία ψυχικών ασθενειών. Αυτή η ομάδα φαρμάκων ονομάζεται ψυχοφάρμακα. Πρόκειται για ουσίες που επηρεάζουν ορισμένες μεταβολικές διεργασίες στον εγκέφαλο και έτσι αλλάζουν την ψυχική κατάσταση – οι ειδικοί κάνουν λόγο για ψυχοδραστικές ή -τροπικές επιδράσεις. Όπως έχει ήδη συζητηθεί παραπάνω, σε σοβαρές ψυχικές ασθένειες, οι αγγελιαφόρες ουσίες στον εγκέφαλο δεν επεξεργάζονται και δεν μεταδίδονται σωστά. Αυτό μπορεί να υποστηριχθεί με τη χορήγηση φαρμάκων. Το είδος του φαρμάκου, η δοσολογία και η διάρκεια χρήσης είναι ατομικά και συζητούνται με τον γιατρό ή τον ψυχίατρο και ελέγχονται τακτικά, επίσης μέσω αιματολογικών εξετάσεων.
Κατά τη λήψη φαρμάκων, είναι σημαντικό να παραμένετε σε επαφή με τον θεράποντα ιατρό για τυχόν ανωμαλίες και πιθανές παρενέργειες. Η ανεξάρτητη φαρμακευτική αγωγή ή η διακοπή παρά τη συμβουλή του γιατρού μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι επομένως σκόπιμο να λαμβάνεται η δοσολογία ενός νέου φαρμάκου σε πλαίσιο ενδονοσοκομειακής περίθαλψης, καθώς εδώ μπορεί κανείς να παρακολουθείται καλύτερα και να φροντίζεται ιατρικά.
Όσον αφορά τα αντικαταθλιπτικά, τα οποία επίσης ανήκουν στην ομάδα των ψυχοφαρμάκων, πρέπει να αναφερθεί ότι συχνά συμβάλλουν στην αύξηση της ορμής των ασθενών. Αυτό έχει επίσης ως συνέπεια ότι η αυξανόμενη δραστηριότητα μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες αυτοκτονικές πράξεις, καθώς η τάση για κάτι τέτοιο είναι υψηλότερη από πριν. Εάν υπάρχουν ήδη σκέψεις αυτοκτονίας πριν από τη λήψη φαρμάκων, οι πάσχοντες θα πρέπει να αναζητήσουν ενδονοσοκομειακή θεραπεία.