In de psychologie worden kritieke levenssituaties invasief en stressvol ervaren. Deze kritieke levenssituaties worden vaak geassocieerd met sterke negatieve gevoelens zoals angst, verdriet, verlies en wanhoop, en deze gebeurtenissen kunnen het leven van de getroffen persoon aanzienlijk veranderen.
Voorbeelden van zulke kritieke gebeurtenissen zijn de dood van een naaste persoon, scheiding, een ongeval, een ernstige ziekte, een verandering van woonplaats of baan, een gevangenisstraf of misbruik. Maar ook moorden, wrokken, natuurrampen of oorlogen. Voor kinderen spelen (mentale) ziekte van een ouder ook verlies of afwezigheid van een of beide ouders een rol.
Kritieke levenssituaties kunnen mentale ziekten veroorzaken (bijv. PTSS, depressie).
Verdriet is normaal. We hebben het over een mentale aandoening wanneer dit proces langer dan 6 maanden duurt. Als de persoon na 6 maanden het verlies niet heeft geaccepteerd en de dood niet in het leven heeft geïntegreerd, spreken we van pathologisch verdriet.