Les 4 Risicoanalyse

Veel mensen met mentale aandoeningen lopen het risico op zelfverwonding of zelfmoord.

Individu

Relatie

Gemeenschap

Verleden van zelfmoordpoging

Geschiedenis van kindermisbruik, kinderverwaalozing

Barriëres tot toegang gezondheidszorgg

Mentale aandoeing zoals depressie

Pesten

Culturele en religieuze overtuigingen

Sociale isolatie

Zelfmoord in de familie

Verschillende zelfmoorden in de omgeving

Financiële problemen of problemen met justitie

Relationele problemen zoals agressie, scheiding

Afhankelijkheidsproblematiek

Sexueel geweld

Neiging tot agressie en impulsiviteit 

Problemen op werk of werkloosheid

Legale problemen

Ernstige ziekte

Alarmsignalen voor zelfmoord zijn:

Als een persoon spreekt over:

Gedragingen

Gemoedstoestand

Zelfmoord te willen plegen

Meer alcohol of druggebruik

Depressie

Zich hopeloos voelen

Methodes zoeken om zelfmoord te plegen

Angst

Geen reden te hebben om te leven

Terugtrekken uit activiteiten

Interesseverlies

Een last te zijn voor anderen

Isolatie van familie en vrienden

Geïriteerdheid

Zeer veel pijn te voelen

Slaapstoornissen

Schaamte

Mensen bezoeken of bellen om afscheid te nemen

Agitatie/boosheid

Bezittingen weggeven

Opluchting

Aggressie

Moeheid

  • Vaardigheden op het gebied van het omgaan met en het oplossen van problemen
  • Culturele en religieuze overtuigingen die zelfmoord ontmoedigen
  • Contacten met vrienden, familie en gemeenschapssteun
  • Ondersteunende relaties met zorgaanbieders
  • Beschikbaarheid van fysieke en mentale gezondheidszorg
  • Beperkte toegang tot dodelijke middelen onder mensen die risico lopen

Zelfschadelijk gedrag is een veelvoorkomend symptoom van mentale gezondheidsproblemen. Zelfverwonding wordt vooral gebruikt om spanning te verlichten en zichzelf opnieuw te voelen. Omdat de gevolgen van zelfverwonding schadelijk zijn en de intensiteit kan toenemen, is het een gevaar en een symptoom dat serieus genomen moet worden.

Er zijn alternatieve manieren om met spanning om te gaan, de zogenaamde “vaardigheden” worden getest in therapie en toegepast in spanningssituaties. Vaardigheden zijn vooral gericht op perceptie en vooral op de zintuigen met sterke prikkels. De vaardigheden kunnen bijvoorbeeld bestaan uit het eten van een chilipeper, het aanraken van een scherp voorwerp of een sterke geur. De vaardigheidstraining werd ontwikkeld als interventie voor grensstoornissen. Medicijnen kunnen ook worden gebruikt om de spanning te verminderen.